Kabhi waqt mile to aajao

Kabhi waqt mile to aajao,
Ham jheel kinare ja baithen,

Tum apne sukh ki baat karo,
Hum apne dukh ki baat karain,

Aur un lamhoon ki baat karain,
Jo sung tumhare beet gaye,

Aur ehd-e-khizan ki nazar howy,
In sabz ruton k daman mai,

Hum pyar ki khushbo mehkain,
In bikhray sabz nazaron ko,

Ham aankhon men tasveeer karain,
Phir apne pyar k jado se,

Hum lamhoon ko jageer karain,
Kabhi waqt milaye to ajao...

Hum jheel kinare ja baithen

Kitab-e-dil

Kitab-e-dil pe likhay thay kitnay he afsanay
kuch qisse naye thay aur kuch berson puranay

Kuch un ka zikr jo kabhi rug-e-jaan se they qareeb
kuch wo jo aaj bhi lagtay hain begaanay

Kaash aisi koi rut koi moosam aaye
khushiyon bhare geet hum lagein gungunanay

Aaj bhi dil mera is aas pe zinda hia
aik roz to aayein ** wo hum ko mananay

Safha-e-dil ko koi humare perh ker

Muharram

"GHAZAL"

Kabhi Gham ke aag me jal utthe

Kabhi Dagh-e-Dil ne jala dia

Ay Junoon-e-Ishq bata zara

Muje q Tamasha Bana dia

Gham-e-Ishq kitna ajeeb hai

Ye Junoon se kitna qareeb hai

Kabhi Ashk pe rukh gaye

Kabhi Pura Darya Baha dia

Abi kar raha hai wo ibteda

Mera Keh Raha hai ye tajruba

Usay Zindagi ke hai Aarzoo

Muje zindagi ne mita dia

Dukh dene walay se "MOHABBAT" karo

Lekin kissi mohabbat karny walay ko

DUKH mat do 

Sari Dunya ke liye "TUM" koi 1 ho,

Lekin kissi 1 k lie "TUM" Puri Dunya ho

A silent message

Ansuoon ki Tarah Nazron say Giraya Us Ne

Ansuoon ki Tarah Nazron say Giraya Us Ne

Apni khabar Na Mili Kuch Aise khak Mein Milaya Us Ne,

Elzaam Mujh Pe Lagaaya Magar Bewafa khud Tha

Pehle Dewana Banaya Phir Mujhey Thukraya Us Ne,

Usko Mazaa Aata Hai Mujhko Sataane Mein

Mujhe Geeli Lakri ki Tarah Jalaya Us Ne,

Aaya Na Tha Us ko Wadaa Wafaa Karnaa

Logon ko Jhota Apni Wafa ka Qisa Sunaya Us Ne,

Tanhayon K Dard Se khoob Waqif Tha Woh

Pher Bhi Dunya Mein Mujhe TANHA Baanaya Us Ne.

عمر خود را با غریبی ساختم در ره عشق کسی دل باختم

عمر خود را با غریبی ساختم در ره عشق کسی دل باختم
هستی ام شد غرق دریای سکوت با خیالش روزها پرداختم
در فراقش اشک چشم و سوز و آه غیر ناله نغمه ای ننواختم
گریه ام را شانه ای کم بود لیک روی حاجت با کسی ننواختم
روزی فاش کردم راز خویش عشق پاکم را هویدا ساختم
گفتمش از شعله ی چشمان تو ناله کردم سوختم بگداختم
گفتمش با من بمان ای نازنین با تو این ویرانه دل را ساختم